Iets minder geblaat en iets meer wol graag
Als je het woord ‘vechtmemoires’ googelt, is het eerste wat je vindt de gelijknamige essaybundel van Joost de Vries. Dat was dan ook, volgens de auteur, de belangrijkste reden voor de titel. Waarom wil De Vries zo uniek zijn in de titelkeuze van zijn boek? Simpel, tik je de naam Joost de Vries in, dan stuit je op meerdere personen die dezelfde naam dragen. Deze Joost de Vries wil dus graag gezien worden. Het heeft iets aandoenlijks dat een dertiger nog uitkomt voor zijn verlangen om niet onopgemerkt te blijven.
De bundel bestaat uit 19 essays: een proloog (Vechtmemoires), een epiloog ( Vechtmemoires part deux) en 17 essays die gerangschikt zijn onder de kopjes De kwestie ironie, Echte mannen, Echte vrouwen/ All the single ladies, Doden & Ondoden, Nostalgiana en Huisgenoten. In de Verantwoording die het geheel afsluit geeft Joost de Vries aan dat hij Vechtmemoires liever als een essayboek dan als een essaybundel ziet. Volgens hem verhelderen en versterken de essays elkaar. Joost de Vries heeft inderdaad een aantal stokpaardjes. Zo noemt hij Updike, Mailer, Roiphe en Salter in diverse essays als lichtende voorbeelden en heeft hij het graag over seks en ironie. Maar van een boek is geen sprake, want zijn essays blijven losse flodders. (meer…)