‘Misschien is het beter zo.’
Na het immense succes van zijn debuutroman De eenzaamheid van de priemgetallen (2009) werd natuurkundige Paolo Giordano (1982) tot zijn schrik van vorser naar de eigenschappen van quark-deeltjes zelf onderwerp van onderzoek. Weliswaar schreef hij nadien nog een paar verhalen, maar het literaire circus zorgde ook voor een writer’s block. Hij trok zich ergens in zijn geboorteland Italië terug. Pas na een tweetal verblijven als ‘embedded’ schrijver bij de troepen in Afghanistan, had hij voldoende rust gevonden om een nieuwe roman af te leveren. Het menselijk lichaam is even onpretentieus en trefzeker als zijn debuut.
En dat geldt ook voor zijn nieuwe roman Het zwart en het zilver. Een huldeblijk aan de huishoudelijke hulp van een jong gezin met een kind. (meer…)