Het Guido Gezellemuseum sluit helaas de deuren
Op de onvolprezen site Neerlandistiek zag ik het bericht dat Guido Gezellemuseum in Brugge gaat sluiten. Als neerlandicus krijg je dan toch wel weer een steek door het hart. In 2018 kwamen er slechts 2858 bezoekers over de vloer schrijft Het Laatste Nieuws en dat is niet echt heel veel. Begrijpen doe je het wel, accepteren is iets anders.
In 2013 was ik met Corrie Joosten (die zou komende zaterdag 70 zijn geworden) in Brugge. Ik vond het geen fijne stad. Een mooie stad dat wel, maar de toeristenstroom was zo hevig geworden dat je continu het idee had dat je in een pretpark rondliep. Zodra je echter iets cultureels ging bezoeken verdwenen de toeristen. Het prachtige Groeningemuseum was bijvoorbeeld een oase van rust in een overlopen stad. Het hoogtepunt van onze vakantie in Brugge was de dag dat we naar Oostende gingen.
Ook het museum over Guido Gezelle vonden we erg mooi, misschien ook omdat het een beetje aan de rand van Brugge ligt. De expositie met beelden, handschriften en filmpjes over Guido Gezelle was eveneens een rustpunt. Ik geloof dat we lange tijd de enige bezoekers waren. In de prachtige, vol in bloei staande tuin van het geboortehuis van de bekendste Vlaamse dichter stond een exuberant beeld van Jan Fabre dat een contrast vormde met de contemplatieve rust binnen.
‘De tuin moet een ontmoetingsplaats worden,’ zegt de schepen van Cultuur Nico Blontrock. Maar waarom eigenlijk? Om het net zo’n overvolle plek te maken als de rest van Brugge? Soms moet je iets in stand houden en eren omdat je belangrijk vindt dat een museum (een graf, een bibliotheek, een kunstwerk) in stand gehouden moet worden. Cultureel belang is niet altijd in bezoekersaantallen uit te drukken. (Ons favoriete museum in Oostende, het James Ensorhuis, is ook al een tijdje dicht en zal binnenkort deel gaan uitmaken van ‘een gloednieuw belevingscentrum’. Je houdt je hart vast.)
Ik zei nog tegen Corrie dat het zo mooi was dat ze in Vlaanderen en Frankrijk dit soort huizen in stand houden, terwijl men in Nederland alle zeilen moet bijzetten om het Multatulihuis overeind te houden. Vergeet het maar. De wereld is er niet mooier op geworden, Corrie. Jij kende nog veel versregels van Gezelle uit je hoofd. Ook die zijn weggewikkelwakkelwaaid.
Bonte abeelen
Wit als watte, en teenegader
groen, is ’t bonte abeelgeblader.Wakker, als een wekkerspel,
wikkelwakkelwaait het snel.Groen vanboven is ’t en, zonder
minke, wit als melk, vanonder.Onstandvastig volgt het, gansch,
’t onstandvastig windgedans.Wisselbeurtig, op en neder,
slaat het, als een’ vogelveder.Wit en grauw, zoo, dóór de lucht,
‘bonte-abeelt’ de duivenvlucht.
Coen Peppelenbos
Het bericht Column: Coen Peppelenbos – Het Guido Gezellemuseum sluit helaas de deuren verscheen eerst op Tzum.