Zandsteen II
Ik was een weekend over vanuit de kostschool en zat met rode konen aan de keukentafel. (Twee rumbonen en de stiekeme aanschaf van een echte Bowie – een groot jachtmes, de muziekwinkel was dicht.)
‘Het lijkt erop dat je toch wel blij bent om je oude moeder te zien. Vanmiddag mag je met me mee bij een bezoek aan een vriendin.’
Welk een feest! Zo liep ik na drie kopjes thee en evenzoveel biscuitjes naast mijn moeder door de winkelstraat in de buitenwijk. Ze had erop gestaan mij een arm te geven. Mijn leren jasje hing thuis over de stoel.
‘Zo kan je echt niet over straat,’ had ze gezegd. ‘Wat moet mijn vriendin wel niet denken. Hier trek dit maar aan, je hebt nu toch ongeveer dezelfde maat.’ (meer…)