Dolf Verlinden hangt in het Groninger Museum
Ongeveer een jaar geleden begonnen we met een actie bij Voor de kunst om een boek te maken met het werk van beeldend kunstenaar Dolf Verlinden. Op Tzum is hij vooral bekend als fotograaf van schrijversportretten, maar dat is iets wat hij erbij doet. Wat we in mei 2018 nog niet konden weten, is dat er nog een kleine tentoonstelling met het werk van Dolf Verlinden zou komen in het Groninger Museum. Afgelopen vrijdag is het boek gepresenteerd en de tentoonstelling geopend. Ik mocht een heel klein praatje houden en omdat ik vooraf gewaarschuwd was dat ik niet te lang mocht praten kon ik niets over het werk vertellen. Daar had ik later, toen iemand anders een enorm lange inleiding hield bij een andere tentoonstelling die ook geopend werd, weer een beetje spijt van.
Waar houdt een kunstwerk precies op? Deze vraag probeert kunstenaar Dolf Verlinden in zijn abstracte schilderijen te beantwoorden.
Gisteravond werd de tentoonstelling "Dolf Verlinden" officieel geopend!https://t.co/J4TKaXzZlG
: Siese Veenstra pic.twitter.com/VOuWludJ5x
— Groninger Museum (@groningermuseum) 6 april 2019
: Siese Veenstra In de loop der jaren is Verlinden steeds abstracter gaan schilderen. Het was al niet heel erg figuratief, maar er zaten wel herkenbare vormen in. Een beetje tot mijn eigen verbazing vind ik die abstractere werken mooier dan zijn eerdere werk. Je kunt dat heel goed uitleggen aan de hand van allerlei kunstzinnige termen, maar voordat je het weet begin je emmeren over de functie van de ruimte of de gelaagdheid van de vorm. De enige ware graadmeter is de mate van hebberigheid die ontstaat als je een kunstwerk ziet. Je ervaart het in het klein als je een dingetje op Catawiki of een andere veilingsite ziet en je bemerkt het in het groot als je daadwerkelijk voor een schilderij staat.
Voor dit ‘Kantelmoment’ is mijn huis helaas te klein.
In het Groninger Museum hangt een zwarte variant (ook te groot):
Nog een heel werk om dat gekantel goed te hangen:
En ook het volgende werk is te groot voor mijn huis en het was al verkocht:
Maar deze heb ik:
De kunstenaar heeft het zelf opgehangen.
‘veld verkennen’ heet het doek bij Verlinden op Flickr, maar in het boek staat een afbeelding van een doek dat erop lijkt, maar toch anders is en daar heet het ‘crippled symmetry IV’. Titels perken een schilderij in, net als bij een gedicht. Als Willem Elsschot zijn gedicht ‘Het huwelijk’ ‘Boosaardige witte man’ had genoemd, dan had het werk een heel andere receptie gekregen.
Hebberigheid is volstrekt intuïtief en werkt op alle fronten. Dat boek wil ik hebben, die man wil hebben, dat kunstwerk wil ik hebben. Bij twijfel, niet doen. Bij mijn ‘Dolf Verlinden’had ik geen enkele aarzeling. Hij hangt nu bijna twee jaar in de kamer en ik ben er nog elke dag blij mee. En ik heb blijkbaar een goede smaak, omdat ik opeens museumwaardige kunst in huis heb.
Coen Peppelenbos
Het boek veld verkennen van Dolf Verlinden is uitgegeven bij Uitgeverij kleine Uil. De tentoonstelling van Dolf Verlinden in het Groninger Museum is nog te zien tot 1 september.
Het bericht Column: Coen Peppelenbos – Dolf Verlinden hangt in het Groninger Museum verscheen eerst op Tzum.