Op Tzum plaatste ik altijd de column door die ik voor de Leeuwarder Courant en het Dagblad van het Noorden schreef, hier soms iets langer dan de 350 woorden die ik voor de krant mocht gebruiken. De laatste column in de krant kreeg een ander onderwerp dan ik hoopte.
Corrie
Dit is mijn laatste column voor de krant. De hoofdredacteur heeft gesproken. De tekst voor deze laatste lag al klaar, maar die kon ik weggooien, want Corrie ging zondag dood. De reuzen waren net uit Leeuwarden vertrokken. De stad was vol, het ziekenhuis was leeg. Het was niet de eerste keer dat Corrie in het ziekenhuis lag, maar nu lag ze wel heel ver weg. Afdeling Z. Na de Z komt er geen letter meer.
Ik was eerder op de dag gewaarschuwd door Wordfeud: ‘Corrie is afgehaakt.’ Als je 72 uur lang geen woord legt, dan neemt het spel het roer over. Weer drie dagen later verdwijnt het spel. Ik heb een foto gemaakt van de woorden. Zij begon met ‘ontbrak’; mijn laatste woord was ‘henen’. Ergens daartussen lag ‘muze’.
Toen ik Nederlands ging geven op de NHL, was Corrie Joosten al één van de dragers van de studie. Van collega werd zij hartsvriendin, iemand die in onbeperkte mate vertrouwen schonk, zodat ik zelfverzekerder in de wereld kwam te staan. Ik reisde met haar naar Parijs, Londen, Antwerpen, Berlijn, Boedapest, Wenen, Brussel, Keulen, Gent, Leipzig, Weimar, Hamburg, Brugge, Lübeck, Lille, Bremen en Zürich. Zitten we toch weer bij de Z.
Reizen is de ultieme vriendschapstest. Vindt de ander het ook prettig om musea te bezoeken? Heb je elkaar na een paar dagen nog steeds iets te vertellen? Wil de ander ook de hele middag spenderen aan het zoeken naar het graf van Thomas Mann? We hebben al drie kerken bekeken, gaan we nu ook nog die vierde kerk in? Ja, we gaan ook nog die vierde kerk in.
De planning voor na haar pensionering was als volgt: schrijfcursussen volgen nadat ze die jarenlang zelf gegeven had, onder druk van deadlines verhalen schrijven en wie weet: ooit een boek. Het pensioen werd een jaar uitgesteld omdat we haar niet konden laten gaan. Het jaar daarop werd ze ingevlogen omdat ik met een tumor onderuitging. Het afgelopen jaar was ze voor het eerst echt vrij om te schrijven. Te laat. Ze verdween met de reuzen en de wereld is leeg.
Coen Peppelenbos
Deze column verscheen in in de Leeuwarder Courant en het Dagblad van het Noorden op 25 augustus 2018. De column op Tzum hoop ik voort te zetten.
Het bericht Column: Coen Peppelenbos – Corrie Joosten verscheen eerst op Tzum.