Challenge
Aan het einde van het jaar duiken de favorietenlijstjes weer op, die ongevraagde top tienen waartoe je je toch moet verhouden. Door ziekte en andere narigheid was 2017 geen jaar waarin ik leesrecords verbrak. Ik moet nog altijd Lieke Marsman lezen en de nieuwe Tommy Wieringa. De nieuwste Arthur Japin bewaar ik voor de Kerstdagen. Ik denk dat ik dit jaar op zo’n vijftig boeken uitkom, waarbij niet heel veel positieve uitschieters zaten.
Gelukkig schreef de hoofdredacteur van de leescommunity Hebban deze week een column waardoor de malaise dit jaar toch weer meeviel. Hebban stuurt per dag drie nieuwsbrieven uit, publiceert tientallen lezersrecensies per dag en heeft elke dag wel een winnaar van de een of andere Hebban-award. Als concurrerend hoofdredacteur ben ik wel jaloers op de hoeveelheden bezoekers, maar niet op de enorme meuk aan chicklit, literaire thrillers en sciencefiction die langstrekt en al helemaal niet op die constant positieve toon die over alle artikelen hangt en de onduidelijke sponsoring door uitgeverijen van verschillende artikelen.
Een van de zaken waarmee Hebban zich onderscheidt zijn de ‘challenges’ waarmee lezers worden uitgedaagd om meer boeken te lezen. Dat gebeurt waarschijnlijk makkelijker als je een Engelse term gebruikt. De sympathieke hoofdredacteur Sander Verheijen schreef deze week in een column met de titel ‘Met de billen bloot’ hoe het hem was vergaan bij de ‘Hebban Reading Challenge’. Vijfentwintig boeken had hij zich voorgenomen om te lezen. Halverwege het jaar stelde hij zijn ‘target’ naar beneden bij: vijftien boeken zouden het worden. En nu, bijna aan het eind van het jaar, moet hij toegeven dat het niet meer dan vier boeken worden en dat hij aan een ‘Reader’s Block’ lijdt. Op de een of andere manier vind ik dat toch een komisch bericht van de hoofdredacteur van de grootste ‘lezerscommunity’.
Ter verdediging van Verheijen moet aangevoerd worden dat hij dit jaar wel zelf een boek geschreven heeft over zijn ervaringen als vader van een tweeling waarvan de een werd geboren met een zware hersenbeschadiging en de ander autisme heeft. Dan is het leven een grotere challenge dan het lezen. Zijn boek is getiteld: Ik kan er nét niet bij.
Coen Peppelenbos
Deze column verscheen eerder in een iets kortere vorm in de Leeuwarder Courant en het Dagblad van het Noorden op 16 december 2017.
(Foto via Flickr Commons)
Het bericht Column: Coen Peppelenbos – Challenge verscheen eerst op Tzum.