1989 – Rene Froger – Een eigen huis
Als 1988 wat minder onstuimig was verlopen, zou ik het jaar erna misschien niet zijn afgestudeerd op een gedichtenbundel, getiteld De feesten van Angst en Pijn. Niets pathetisch’ was (is) mij vreemd. Achteraf denk ik dat het vooral Van Ostaijens tragische en bewogen leven was dat mijn interesse wekte. Zijn pogingen om het modernste jongetje van de klas te zijn, – onder het motto ‘beter goed gejat dan slecht verzonnen’ – gingen me op den duur tegenstaan. (meer…)